Dr Herbich - producent - pessary ginekologiczne, położnicze

Noszę pessar z powodu uszkodzenia mięśnia dna miednicy podczas porodu. Przyznaję, że przyzwyczajenie się do pessara – nie tylko fizyczne, ale też mentalne – zajęło mi to trochę czasu. Mam jednak dopiero 35 lat i nie chciałam mieć operacji. Teraz noszę pessar i mogę powiedzieć, że się sprawdza. Dzięki pessarowi mogę sobie znowu pozwolić na aktywność fizyczną, którą uwielbiam, co jest dla mnie bardzo ważne. Dodatkowo mój lekarz zalecił mi robić poporodowe ćwiczenia wraz z pessarem, powiedział, że dzięki pessarowi i odpowiednim ćwiczeniom uszkodzone mięśnie mogą się zregenerować, a w przyszłości ewentualnie będę mogła zrezygnować całkowicie z noszenia pessara. Dodatkowo mój lekarz powiedział mi, że dzięki zastosowaniu pessara wraz z ćwiczeniami - w przyszłości można zapobiec wypadnięciu macicy i pochwy.

Wszystko zaczęło się zupełnie nagle, w 27 tygodniu ciąży. Zaczęłam mieć problemy z oddawaniem moczu. Miałam wrażenie, że nie wypróżniam się do końca. Pojawiły się też skurcze w nogach, od okolic intymnych w dół.  Chodziłam z trudem, mogłam robić tylko małe kroki. Najgorszy był jednak ból po prawej stronie pleców i brzucha, tak silny, że musiałam wezwać karetkę.  W szpitalu nie stwierdzono skurczów przedporodowych i zostawiono mnie na obserwacji. Lekarz powiedział, że mam zastój moczu w prawej nerce i zalecił zastosowanie pessara. Od razu po jego założeniu ustąpił ból, zastój moczu i wszystkie inne objawy. Pessar nosiłam do 36 tygodnia ciąży.