Wypadanie macicy w młodszym i starszym wieku — objawy, przyczyny i leczenie

Jak wygląda prawidłowe ułożenie macicy — ilustracja

Gdy mięśnie dna miednicy mniejszej są mocne i elastyczne, utrzymują macicę, pochwę, pęcherz moczowy w prawidłowym położeniu. Mięśnie są na tyle silne, że kobieta nie odczuwa dyskomfortu w okolicach intymnych podczas normalnych aktywności, ciężkiej pracy fizycznej, kaszlu lub przy kichaniu.

Zobacz, jak wygląda prawidłowe ułożenie macicy (rys.1). Ilustracja przedstawia prawidłową anatomię ułożenia narządu rodnego (macicy) i narządów miednicy mniejszej — bez wypadania, ani obniżenia narządów. 

rys.1

Co to jest i jak wygląda wypadanie macicy?

Do wypadania macicy dochodzi, kiedy mięśnie i tkanki, które wspierają narządy dna miednicy, stają się osłabione lub zbyt luźne. Może to prowadzić do obniżania lub wysuwania się na zewnątrz macicy. Czasami wypadaniu może towarzyszyć obniżenie narządów rodnych (obniżenie i wypadanie pochwy i szyjki macicy) lub wypadanie innych narządów takich jak:

• wypadanie pęcherza moczowego,
• wypadanie jelita cienkiego,
• wypadanie odbytu.

Wypadanie macicy ocenia się w skali POP-Q (Pelvic Organ Prolapse Quantification System) od 0 do 4 stopnia patrz (rys. 2), gdzie stopień 0. oznacza prawidłowy stan, czyli brak wypadania macicy. Z kolei stopień od 1. do 3. oznacza coraz większe obniżenie macicy, a 4. stadium to całkowite wypadanie macicy przed srom (w mniejszym lub większym stopniu).

rys.2

Nie każde wypadanie macicy wygląda tak samo. Małe lub początkowe wypadanie przed srom jest wielkości śliwki. Następnie, jeśli nie jest odpowiednio leczone, z czasem wypadnięcie macicy przed srom przyjmuje wielkość kiwi lub dużej gruszki.

Czasem zaniedbane prowadzi do całkowitego wypadnięcia macicy na zewnątrz, razem z jelitem cienkim i grubym. Wtedy wypadnięcie przed srom może być wielkości grejpfruta lub nawet większy.

Warto zaznaczyć, że nieleczone małe wypadanie macicy może się z czasem pogorszyć. W takim wypadku macica wypadnie całkowicie na zewnątrz. W większości przypadków choroba rozwija się latami. Do pogorszenia może dojść również wtedy, gdy kobieta miała już początki obniżenia macicy (obniżenie 1. lub 2. stopnia) i nie zdawała sobie z tego sprawy ze względu np. na brak objawów. Jeśli pracuje fizyczne albo mocno kicha lub kaszle może nagle dojść do pogorszenia wypadania macicy na 3. lub 4. stopień. W rzadkich przypadkach może to się zdarzyć w połogu.

Jak wygląda małe wypadanie macicy przed srom - ilustracja

Zobacz, jak wygląda macica, która częściowo znajduje się już na zewnątrz i jest widoczna ( rys. 3) . Kobieta z wypadaniem macicy we wczesnym stadium niekiedy ma poczucie, że “siedzi na piłce” i ma silne dolegliwości. Takie stadium wypadania (przy odpowiednim leczeniu) może się jeszcze cofnąć. Nieleczone, z czasem się pogłębi.

rys.3

Jak wygląda duże wypadanie macicy przed srom

Zobacz, jak wygląda macica, która zupełnie znajduje się już na zewnątrz i jest bardzo widoczna. Za macicą mogą wychodzić inne narządy - jelito cienkie, odbytnica czy pęcherz. Kobieta z takim wypadaniem macicy doświadcza dużych dolegliwości ze względu na to, że narządy ocierają się o siebie i bieliznę. Takie stadium wypadania narządów rodnych wymaga specjalistycznego leczenia, które może być skuteczne w każdym wieku nawet u starszych kobiet.

rys.4 

Wypadanie macicy — objawy

Wystąpienie określonych symptomów nie różni się w zależności od wieku, tylko bardziej od ogólnego stanu zdrowia i stopnia wypadania macicy. W związku z tym kobieta może doświadczać niektórych lub wszystkich objawów w zależności od stopnia zaawansowania problemu. Lekkie wypadanie macicy zwykle nie daje objawów, dlatego łatwo je przegapić. Symptomy zaawansowanego wypadania macicy to:

• współżycie przy wypadaniu macicy często staje się niemożliwe;
• problemy z oddawaniem moczu;
• potrzeba częstego oddawania moczu;
• częste infekcje pęcherza moczowego, takie jak zapalenie pęcherza;
• uczucie niepełnego opróżnienia pęcherza po wizycie w toalecie;
• wysiłkowe nietrzymanie moczu;
• zaparcia;
• ból dolnego odcinka pleców lub miednicy;
• nietypowe krwawienia z pochwy niezwiązane z miesiączką;
• uczucie nacisku w pochwie;
• uczucie, że coś “wystaje” z pochwy;
• uczucie ciągnięcia w pochwie;
• zauważenie lub wyczucie tkanki wystającej z pochwy,
• problemy z wydalaniem kału, konieczność naciskania pochwy palcami, aby poprawić ruchy jelit,
• uczucie, że tkanka pochwy/macicy ociera się o bieliznę,
• wrażenie, że siedzi się na małym baloniku lub piłeczce.

Wypadanie macicy — przyczyny

Wypadanie macicy może być spowodowane przez osłabienie mięśni miednicy i wspierających ją tkanek. Powodują je:

• jeden lub więcej porodów przezpochwowych
• późniejszy wiek pierwszego porodu (u takich kobiet istnieje większe ryzyko urazów dna miednicy niż u młodszych pierworódek)
• trudny poród lub uraz w trakcie porodu
• duża waga urodzeniowa dziecka
• nadwaga (BMI powyżej 25) - przywrócenie prawidłowego BMI może spowodować całkowite cofnięcie się objawów,
• niski poziom estrogenu u kobiet w okresie menopauzalnym i pomenopauzalnym
• przewlekłe zaparcia lub częste napinanie mięśni przy wypróżnianiu
• przewlekły kaszel np. z powodu palenia papierosów lub zapalenia oskrzeli
• częste dźwiganie ciężkich przedmiotów np. w pracy
• wiek
• przypadki problemów z wypadającą macicą w rodzinie
• słaba tkanka łączna np. z powodu choroby Marfana albo zespołu Ehlera-Danlosa.

Wypadanie macicy po porodzie

Chociaż wypadanie macicy następuje najczęściej wiele lat po porodzie, może do niego dojść również kilka tygodni czy miesięcy po. Według badań naukowych może do tego dojść, jeśli kobieta parła przez długi czas lub wystąpiły inne czynniki ryzyka wymienione powyżej.

Zasadniczo porody drogą pochwową (niezależnie od ich przebiegu) częściej powodują zaburzenia statyki narządów rodnych niż cesarskie cięcie. Jednakże samo ciśnienie spowodowane ciążą może do niego prowadzić, niezależnie od rodzaju porodu. Dochodzi do niego, gdy osłabiają się mięśnie i tkanki dna miednicy, które nie są w stanie dłużej podtrzymywać macicy.

Wypadanie macicy w ciąży

Pomimo tego, że wypadanie macicy wiąże się głównie z menopauzą i jego częstość zwiększa się z wiekiem, może również wystąpić u kobiet w ciąży. Dzieje się to bardzo rzadko (raz na 10-15 tysięcy ciąż), jednak ryzyko wzrasta z każdym porodem drogą pochwową. U kobiet z dwoma porodami jest 4 razy wyższe niż u kobiet, które nigdy nie rodziły.

Dzieje się tak, ponieważ:

• noszenie w łonie dziecka, szczególnie o dużej masie, może rozciągać i osłabiać mięśnie dna miednicy tak bardzo, że po porodzie nie są w stanie wrócić do pierwotnego kształtu;\
• hormony ciążowe powodują rozluźnienie mięśni dna miednicy, aby stworzyć miejsce dla dziecka i przygotować ciało mamy na poród;
• poród przezpochwowy, szczególnie ciężki i z dużą ilością parcia może dawać ten sam rezultat;
• poród przezpochwowy może powodować powstawanie blizn i uszkodzenie nerwów dna miednicy, szczególnie jeśli zostały użyte kleszcze;
• sprawę pogarsza, jeśli ciąża była mnoga lub porodów było wiele.

Co wtedy robić? W takim wypadku ginekolog może założyć pessar - mały, silikonowy krążek dopochwowy (Dowiedz się więcej, czym jest pessar i jak działa). Wpierw lekarz ambulatoryjnie może włożyć rękami bez znieczulenia macicę i pochwę z powrotem do miednicy mniejszej, następnie może  zastosować pessar pierścieniowy gruby. Zadziała on jak orteza czy gips, który utrzyma macicę na miejscu aż do dnia porodu. Od ciężarnej wymaga się wtedy tylko irygacji co 2 tygodnie i zastosowanie globulki dopochwowej raz w tygodniu.

W dniu porodu ginekolog wyjmie pessar i ciężarna będzie mogła urodzić dziecko. Po porodzie ginekolog znów założy pessar w celu dalszej stabilizacji macicy, ale tym razem młoda mama będzie mogła już sama go wyjmować, myć i wkładać z powrotem. Należy to robić według zaleceń lekarza, co najmniej raz w miesiącu.

Dzięki noszeniu pessara i ćwiczeniom mama będzie mogła nosić coraz mniejszy pessar, a po roku, najczęściej po dwóch latach pacjentka będzie mogła zrezygnować z pessara całkowicie lub nosić go tylko w przypadku wystąpienia dolegliwości. Co więcej, mama może ponownie zajść w ciążę i urodzić w terminie - wystarczy, że od samego początku będzie nosiła pessar.

Warto pamiętać, że wybór odpowiedniego kształtu i rozmiaru pessara oraz przychylność pacjentki do niego stanowi podstawę skuteczności leczenia.

Przyczyny wypadania macicy u młodszych kobiet

Wypadanie macicy u młodych kobiet zdarza się rzadko, zwykle po ciężkich porodach — w okresie połogu do nawet kilku lat po urodzeniu dziecka lub dzieci.

Przyczyną wypadania macicy u kobiet w dojrzałym wieku jest osłabione lub zbyt luźne dno miednicy. Kiedy tak się dzieje, macica lub wiele organów może wypadać przez pochwę. Główną przyczyną osłabionego dna miednicy jest ciąża i poród.

Młode kobiety, które nigdy nie rodziły, również mogą cierpieć z powodu wypadania macicy ze względu na inne czynniki, które osłabiają mięśnie dna miednicy:

• przewlekła choroba płuc, taka jak astma i zapalenie oskrzeli czy palenie papierosów mogą powodować przewlekły i ciężki kaszel, który wytwarza nacisk na mięśnie dna miednicy;
• choroby tkanki łącznej lub związane z produkcją kolagenu, takie jak toczeń czy reumatoidalne zapalenie stawów również stanowią czynnik ryzyka;
• wcześniejsza operacja przepukliny brzusznej;
• nadwaga lub otyłość od młodego wieku;
• przewlekłe zaparcia, które wymagają mocnego parcia w celu wypróżnienia się;
• praca, która wymaga dźwigania dużych ciężarów, taka jak praca na budowie lub jako pielęgniarka, która musi podnosić pacjentów;
• usunięcie macicy.

Wypadanie macicy a menopauza

Menopauza to często trudny czas w życiu kobiety. Wiele z nich nie zdaje sobie sprawy, że poza znanymi objawami, jak uderzenia gorąca, mogą pojawić się inne, równie dokuczliwe np. wypadanie macicy. Objawy wypadania macicy podczas menopauzy nie różnią się od symptomów przed menopauzą czy u seniorek. Na początku możesz nie odczuwać żadnych symptomów. To może sprawić, że nie będziesz wiedziała o wypadaniu macicy.

Leczenie wypadania macicy podczas menopauzy dzieli się na metody zachowawcze i operacyjne. Do tych pierwszych zalicza się fizjoterapia i pessaroterapia. Fizjoterapia polega na regularnym (często codziennym) wykonywaniu ćwiczeń. Zwykle są to popularne ćwiczenia mięśni Kegla lub spersonalizowane, zalecone przez fizjoterapeutę. Ta metoda świetnie nadaje się jako zapobieganie problemom z mięśniami dna miednicy.

Jednakże przy istniejącym wypadaniu macicy podczas menopauzy i dokuczliwych objawach fizjoterapia może okazać się nieskuteczna, szczególnie jeżeli macica już jest widoczna przez pochwę. Istnieje jednak sposób, aby zwiększyć skuteczność fizjoterapii, ale o tym dowiesz się już za chwilę.

Inną metodę nieoperacyjną stanowi pessaroterapia. Do zalet pessaroterapii należy to, że wiek menopauzalny, choroby przewlekłe czy przyjmowane leki nie stanowią przeciwwskazania do jej zastosowania. Każda kobieta może wypróbować pessar na sobie i określić, czy to coś dla niej. Dodatkowo, pessar może leczyć również inne dolegliwości np. nietrzymanie moczu, wypadanie odbytu, pochwy czy pęcherza moczowego.

Wypadanie macicy po menopauzie i u kobiet starszych

Wypadanie macicy częściej zdarza się u kobiet powyżej 65. roku życia. Może wystąpić po menopauzie już po 50. roku życia, jednak dzieje się to rzadziej. W wielu badaniach menopauza okazuje się być powiązana z rozwojem wypadającej miednicy. Macica, wcześniej podtrzymywana przez silne mięśnie i więzadła dna miednicy, może zacząć się obniżać do pochwy lub w najgorszym wypadku wypadać na zewnątrz. Dzieje się tak ze względu na osłabienie mięśni i więzadeł, spowodowane spadkiem hormonów, a przede wszystkim spadkiem ilości estrogenu

Przyczyny wypadania macicy u starszych kobiet

W 98% przypadków wypadanie macicy III i IV stopnia w skali POP-Q dotyczy kobiet powyżej 50. roku życia.

Oznacza to, że starzenie się i menopauza również odgrywają rolę w zwiększaniu stopnia tej dolegliwości. Według naukowców wiek stanowi główny czynnik wpływający na stopień wypadania macicy. Spadek funkcji seksualnych i reprodukcyjnych ma duży wpływ na zdrowie kobiet, osłabiając mięśnie i tkanki dna miednicy, która podtrzymuje macicę.

Liczba przypadków wypadania macicy wzrasta wraz z podnoszeniem się przewidywanej długości życia u kobiet. W jej rozwoju bierze udział wiele czynników.

Czy z wypadającą macicą można żyć?

Tak, z wypadającą macicą można żyć, jednak to życie jest utrudnione. Kobiety z tym schorzeniem ciągle odczuwają dyskomfort, a nawet ból, czują się niekobieco, stresują je wizyty w toalecie. Niektóre z nich myślą, że wystająca macica to nowotwór i boją się iść do lekarza lub powiedzieć o tym komukolwiek. Wiele kobiet nie zdaje sobie jednak sprawy z tego, że nie musi się z tym męczyć.  Można zastosować nieinwazyjne leczenie, dostosowane do wieku pacjentki, które zwiększy komfort jej życia.

Czy wypadająca macica zagraża życiu?

Nie, wypadająca macica nie zagraża życiu, jednakże przy braku leczenia może dojść do zakażeń, jak i infekcji dróg moczowych. Warto leczyć wypadanie macicy, ponieważ powoduje u kobiety dyskomfort, stres i kompleksy oraz w najgorszym przypadku może powodować komplikacje uroginekologiczne (nietrzymanie moczu, zastój moczu). Leczenie jest możliwe w każdym wieku, również u seniorki.

Wypadanie macicy i wpływ na życie codzienne

Kobiety z wypadaniem macicy obawiają się wyjścia z domu. Przy nietrzymaniu moczu muszą zaopatrzyć się w artykuły higieniczne lub zaplanować, gdzie znajdują się najbliższe toalety. Dyskomfort i ból zajmuje ich myśli, jednak wstydzą się o tym z kimkolwiek porozmawiać, więc ukrywają temat przed najbliższymi. W związku z tym ograniczają kontakty towarzyskie lub przestają czerpać z nich przyjemność - zmuszają się, aby odwiedzać wnuki czy koleżanki. Wcześniej aktywne fizyczne panie rezygnują z ulubionych form ruchu, przez co pogarsza się ich zdrowie fizyczne i psychiczne oraz przybierają na wadze. To z kolei pogłębia wypadanie macicy i pogarsza przebieg innych chorób np. cukrzycy. Kobiety w związku martwią się o swoje życie seksualne. Nie wiedzą, jak rozmawiać z partnerem o swoich objawach, więc zaczynają unikać zbliżeń, nie podając prawdziwego powodu.

Wypadanie macicy i jego wpływ na samopoczucie?

Chociaż wypadanie macicy samo w sobie nie jest zagrażające życiu, powoduje dyskomfort fizyczny i psychiczny. U kobiet z tym problemem czasem występują:

• kompleksy
• niska samoocena
• lęki
• depresja.

W przypadku wypadającej macicy, leczenie, które okaże się skuteczne, pozwala pozbyć się również i tych dolegliwości.

Wypadanie macicy – leczenie

Jakie są sposoby leczenia wypadania macicy? Istnieją 4 metody leczenia wypadania macicy:

• pessaroterapia,
• laseroterapia,
• fizjoterapia,
• leczenie operacyjne.

Każda z tych metod ma swoje wady i zalety. Warto je poznać, biorąc pod uwagę wiek pacjentki.

Nieoperacyjne leczenie wypadania macicy — leczenie zachowawcze

Do nieoperacyjnych metod leczenia wypadania macicy należą:

• Fizjoterapia — W teorii wzmocnienie mięśni pochwy i więzadeł, które powinny podtrzymywać macicę to najlepszy, chociaż pracochłonny, wybór. Jednakże w momencie, kiedy macica już zupełnie wypada przez pochwę, jest na to za późno. Dlatego tak ważna jest profilaktyka i regularne wykonywanie ćwiczeń wzmacniających mięśnie dna miednicy. 
• Pessaroterapia — Mała elastyczna wkładka, którą pacjentka może sama (ale nie musi, może to zrobić ginekolog) umieścić w pochwie, podtrzymująca wypadającą macicę. Pessary można zastosować również u kobiet w starszym wieku z chorobami przewlekłymi - wiek, stan zdrowia czy przyjmowane leki nie stanowią przeciwwskazania. Może również podtrzymywać inne narządy, jeśli one też wypadają. Wbrew pozorom nie wymaga ona aż tak dużego zaangażowania. Jeśli pielęgnacja pessara przerasta możliwości seniorki, może zajmować się tym lekarz podczas wizyt kontrolnych. 

Przy zastosowaniu pessara fizjoterapia jest możliwa. W połączeniu z ćwiczeniami mięśni kegla mogą wzmocnić mięśnie dna miednicy.  

Leczenie operacyjne wypadania macicy

Wypadanie macicy można leczyć za pomocą zabiegów i operacji

• Laseroterapia - to inne rozwiązanie, które wygląda na atrakcyjne, jednakże również w przypadku całkowitego wypadania macicy nie daje zbytnio efektów. Zabieg polega na stymulacji produkcji kolagenu, co prowadzi do zwężenia kanału pochwy. Zwykle wymagany jest więcej niż jeden zabieg, czasem nawet do czterech. Wykorzystanie lasera w uroginekologii wzrosło w ostatnich latach w związku z dużą liczbą badań obiecujących jego skuteczność. Jednakże analiza tych badań wskazuje na ich niską jakość, czyli brak dowodów na rzeczywistą skuteczność tej formy leczenia. Poza tym jeżeli macica już wypada, wtedy schorzenie jest zbyt zaawansowane, aby laseroterapia przyniosła pożądany efekt. Jeżeli wypadanie jest mniejsze (I, II lub III stopień według skali POP-Q) to efekt może występować, jednak rezultat leczenia będzie tym gorszy, im wyższy stopień. Starszy wiek również daje mniejszą szansę na powodzenie kuracji. Z tego powodu laseroterapię zaleca się głównie młodym kobietom. Wykorzystanie lasera może prowadzić do poważnych skutków ubocznych, takich jak oparzenia pochwy, powstawanie blizn, ból w trakcie stosunków seksualnych i przewlekły ból.
  
  
• Siatka — Siatka daje osłabionej lub uszkodzonej macicy dodatkowe wsparcie. W trakcie operacji podniesienia macicy chirurg wszczepia siatkę, aby wzmocnić osłabioną ścianę pochwy. W tym celu wykonuje cięcie na brzuchu lub kilka mniejszych cięć. Nie powinno się wykonywać tej operacji przez pochwę, ponieważ zwiększa to ryzyko komplikacji. Do potencjalnych skutków ubocznych należy uczucie, że część siatki dotyka pochwy, krwawienie lub upławy, ból miednicy lub krocza oraz ból podczas seksu u kobiety lub jej partnera.
  U seniorek można zastosować operacyjne podwieszenie macicy za pomocą siatki. Operację można przeprowadzić przez brzuch lub przezpochwowo. Zaleca się to drugie podejście ze względu na krótszy czas powrotu do zdrowia, mniejszy ból i ryzyko powikłań. Operacja przezpochwowa wykazuje 70% skuteczność w czasie 5 lat, później spada.
  
  Przy operacji przeprowadzanej przez brzuch, skuteczność wzrasta do 85-90% w ciągu 10 lat po operacji. Jednakże ten wariant niesie za sobą zwiększone ryzyko zarówno w trakcie, jak i po operacji oraz wydłużony czas powrotu do zdrowia. Oznacza to, że lekarz może odradzić takie podejście u seniorki.
  
  Badania pokazują, że 10-20% kobiet po operacji podwieszenia macicy będzie musiało ją powtórzyć.
  
• Kolpokleiza - to inaczej zwężenie lub zamknięcie pochwy. Operacje wykonuje się u pacjentek z zachowaną macicą jak i po usunięciu macicy. Ta prosta operacja może zostać przeprowadzona u seniorek, jeśli nie zamierzają już podejmować aktywności seksualnej. To ważne, ponieważ po kolpokleizie nie jest ona już możliwa. Powrót do aktywności jest krótszy niż przy podwieszaniu macicy, występuje również mniej komplikacji. Nawroty są rzadkie, dlatego według wielu lekarzy to najlepszy rodzaj operacji dla seniorki.
  
  
• Histerektomia - wycięcie macicy zapobiega jej wypadaniu. To poważna operacja, która wiąże się z potencjalnymi komplikacjami. U młodszych kobiet powoduje wcześniejszą menopauzę i brak możliwości zajścia w ciążę. Wypadanie macicy samo w sobie nie powinno stanowić wskazania do histerektomii, ponieważ istnieje wiele bezpieczniejszych i skutecznych metod leczenia. Z tego powodu zalecana jest co najwyżej seniorkom, które przeszły już menopauzę, a są na tyle zdrowe, że ich organizm wytrzyma rozległą operację. Jednakże pessaroterapia czy kolpokleiza stanowią potencjalnie lepsze rozwiązanie dla starszych pań. W przypadku młodszych kobiet histerektomię warto przeprowadzić tylko wtedy, jeśli występują inne problemy, np. mięśniaki macicy, endometrioza, które wymagają histerektomii, bo inne sposoby leczenia zawiodły.

Kiedy operacja, a kiedy pessar?

Zasadniczo operacja podwieszenia macicy za pomocą siatki ma największe szanse powodzenia u młodych kobiet. Im starsza pacjentka, tym istnieją mniejsze szanse, że operacja się uda i trwale poprawi jakość życia. Poza tym wraz z wiekiem rośnie ryzyko komplikacji związanych z pobytem w szpitalu, samą operacją czy czasem tuż po niej. Dlatego seniorkom bardziej zaleca się pessaroterapię, która sprawdza się nawet przy osłabionych wiekiem więzadłach i mięśniach. Co więcej, dzięki zastosowaniu pessara macica wraca na swoje miejsce i kobieta może wykonywać ćwiczenia zalecone przez fizjoterapeutę. Poza tym już samo zastosowanie pessara sprawia, że więzadła i mięśnie same się wzmacniają. Oszczędza to dużo czasu i wysiłku w wieku, kiedy nie ma go już za wiele. Panie w tym wieku mogą mieć opory przed wyjmowaniem i zakładaniem go. W takim wypadku może to robić ginekolog podczas wizyt kontrolnych. Jeśli seniorka nie jest w stanie stosować pessara i nie zamierza już podejmować aktywności seksualnej, można wziąć pod uwagę przeprowadzenie kolpokleizy lub innej operacji.

Masz problem z wypadaniem narządów rodnych?

Jaki pessar najczęściej stosuje się u seniorek przy wypadaniu macicy?

Modeli pessarów jest wiele,  jednakże jeżeli chodzi o pessar najczęściej stosowany  przy wypadaniu macicy to jest to pessar grzybkowy cienki. Zachęcamy do obejrzenia poniższej animacji  pokazującej jak pessar grzybkowy cienki działa przy wypadającej macicy:

Życie seniorki po założeniu pessara?

Leczenie wypadania macicy w starszym wieku za pomocą pessaroterapii ma minimalną inwazyjność, pozwala uniknąć ryzyka związanego z operacją i komplikacjami pooperacyjnymi. Przy wsparciu lekarza i otoczenia jest akceptowany przez seniorki. 

Działa natychmiast, dając ulgę od objawów z pęcherza i jelit. Pessaroterapia nie tylko likwiduje objawy, ale również leczy przyczyny. Dzięki noszeniu pessara, z czasem mięśnie miednicy mniejszej mogą się wzmocnić, co zmniejsza dolegliwości związane z wypadaniem macicy.

Według badań stosowanie pessara poprawia poczucie własnej wartości u seniorek i jakość ich życia, co stanowi już nie lada wyzwanie na tym etapie życia. 

Może być stosowane samodzielnie przez seniorkę albo być wyjmowany, myty i wkładany podczas wizyt kontrolnych u ginekologa. 

Sam pessar wykonany jest z medycznego silikonu, nie pochłania zapachów, może być stosowany przez osoby z alergią. Liczba przeciwwskazań czy potencjalnych komplikacji jest mała, a te, które ewentualnie się pojawią, można skutecznie leczyć. Przy odpowiedniej pielęgnacji seniorki mogą stosować pessary do końca życia.

Wady pessaroterapii

Pessar wymaga dodatkowej pielęgnacji - co najmniej raz w miesiącu trzeba go wyjąć, umyć, posmarować specjalnym kremem od lekarza (nie wazeliną) i włożyć z powrotem. Może to stanowić problem dla starszych kobiet. W przypadku niedostatecznej higieny pacjentka ryzykuje komplikacjami m.in. większym ryzykiem upławów i odleżyn. Na szczęście można je leczyć.

Podsumowanie

Wypadająca macica to wstydliwy problem wielu kobiet. Kluczem do znalezienia odpowiedniego rozwiązania jest przeanalizowanie, w których sytuacjach są one zalecane, a w których nie. Inne leczenie okaże się odpowiednie dla seniorki, a inne dla kobiety, która chce mieć jeszcze dzieci. Poznałaś już najnowsze metody leczenia wypadania macicy. Nim zdecydujesz się na operację, zapoznaj się z tym, co ma Ci do zaoferowania leczenie zachowawcze.

Celem treści zamieszczonych na www.drherbich.eu jest edukacja czytelniczek, która w zamierzeniu ma ułatwić im rozmowę z lekarzem. Zawarte w serwisie internetowym informacje nigdy nie mogą jednak zastąpić konsultacji lekarskiej. Nigdy też nie należy korzystać z zamieszczonych wskazówek bez zasięgnięcia porady lekarza. Właściciel strony www.drherbich.eu nie ponosi odpowiedzialności za żadne działania podjęte na podstawie zawartych na niej treści.