Poporodowy zespół bólowy miednicy mniejszej
Zdarza się, że bezpośrednio po zakończeniu połogu lub później kobiety odczuwają trudny do zlokalizowania ból w miednicy mniejszej. Może się tak objawiać tzw. zespół bólowy miednicy mniejszej, który można wyeliminować przy pomocy pessara.
Co powinno Cię zaniepokoić?
Po upływie 6 tygodni od porodu, kiedy kończy się połóg, Twoje ciało powinno wrócić do formy sprzed ciąży. Nie zawsze jednak tak się dzieje.
Jeżeli odczuwasz:
- trudny do zlokalizowania ból w miednicy mniejszej, który nasila się w trakcie chodzenia,
- uczucie stałego ucisku w podbrzuszu,
- bóle krzyża,
- bóle przy stosunkach,
zgłoś się do lekarza, bo możesz mieć zespół bólowy miednicy mniejszej.
Zrób to także, gdy wspomniane dolegliwości pojawiają się po jakimś czasie od połogu, bo objawy zespołu bólowego miednicy mniejszej nie zawsze pojawiają się natychmiast po nim.
Przeczytaj, jak opowiadają o tym kobiety
Ania 31 lat
Miałam bardzo ciężki poród. 6 tygodni po nim nie byłam w stanie normalnie funkcjonować, normalne czynności życiowe jak chodzenie sprawiały taki mocny ból, że przez większość czasu musiałam leżeć – ból nie ustępował, nie wiedziałam co mi jest. Gdy ból nie mijał, poszłam do lekarza, Ból był tak silny że idąć do lekarza, nie byłam wstanie sama iść, porzebowałam pomocy mężą.
W trakcie wizyty u lekarza, okazało się, że mam poporodowy zespół bólowy miednicy mniejszej i lekarz zalecił mi zastosowanie pessara pierścieniowego Dr Herbicha, zapewniał mnie że po zastosowaniu pessara ból powinien od razu ustąpić. Gdy pessar został założony, bałam się pierwotnego bólu i nie chciałam wstać, gdy już się odważyłam nie odczuwałam już żadnego bólu, coś niesamowitego. Lekarz poinstruowała mnie jak pessar samemu zakładać i wyciągać (robiłam to w interwałach dwu tygodniowych). Po roku pessaroterapii mogłam całkowicie z niej zrezygnować.
Co to jest zespół bólowy miednicy mniejszej?
To następstwo osłabienia aparatu więzadłowego miednicy mniejszej, który utrzymuje macicę. Prowadzi ono do obniżenia się macicy i załamań w przepływach naczyniowych. Dochodzi przez to do zastoju krwi w naczyniach miednicy mniejszej, co wywołuje zespół przekrwienny miednicy mniejszej oraz ból.
Czy jesteś w grupie ryzyka?
Każda kobieta, która była w ciąży i urodziła dziecko jest narażona na wystąpienie poporodowego zespołu bólowego miednicy mniejszej, bo ciąża i poród osłabiają aparat więzadłowy miednicy mniejszej.
Dlaczego leczyć poporodowy zespół bólowy miednicy mniejszej?
Przede wszystkim dlatego, że objawy poporodowego zespołu bólowego miednicy mniejszej mogą być bardzo uciążliwe, a nawet całkowicie uniemożliwiać codzienne funkcjonowanie. A dolegliwości te można łatwo i szybko wyeliminować.
Możesz znów cieszyć się zdrowiem i żyć pełnią życia. Wystarczy jedna wizyta u lekarza.
Jeżeli lekarz zdiagnozuje u Ciebie poporodowy zespół bólowy miednicy mniejszej, może zalecić unikanie dźwigania, wykonywanie specjalnych ćwiczeń oraz zastosowanie pessara pierścieniowego grubego. Po jego założeniu dolegliwości bólowe powinny ustąpić.
Jakie pessary mają zastosowanie przy poporodowym zespole bólowym macicy mniejszej?
Jesteś lekarzem?
Dowiedz się więcej o poporodowym zespole bólowym miednicy mniejszej
Poporodowy zespół bólowy miednicy mniejszej
Po porodzie dochodzi do osłabienia aparatu więzadłowego miednicy utrzymującego macicę, co może prowadzić do zastoju krwi w naczyniach. W efekcie powstaje bolesny zespół przekrwienny miednicy mniejszej.
Poporodowy zespół bólowy miednicy mniejszej jest długotrwałym bólem chronicznym lub powracającym nagłym, ostrym bólem, który może wystąpić bezpośrednio po porodzie lub w późniejszym terminie. Zespół bólowy miednicy mniejszej, bywa często błędnie rozpoznawany i leczony, jako:
- przewlekłe zapalenie przydatków (towarzyszy temu brak
- odchyleń w wynikach laboratoryjnych),
- zapalenie wyrostka robaczkowego,
- rwa kulszowa,
- nieokreślone bóle odcinka lędźwiowego kręgosłupa.
Objawy zespołu przekrwiennego miednicy mniejszej oraz sposoby leczenia pessaroterapią – zostały po raz pierwszy opisane przez doktora Herbicha.
1. Stopień: Pacjentka skarży się od czasu do czasu na bóle w podbrzuszu, bóle krzyża i bóle przy stosunkach. Często te dolegliwości są błędnie leczone antybiotykami, przy braku parametrów zapalnych. Po założeniu np.: pessara pierścieniowego grubego bóle powinny ustąpić.
2. Stopień: Silniejsze bóle przy stosunkach, silne bóle kręgosłupa i podbrzusza (np. przy prowadzeniu auta), uczucie stałego ucisku w podbrzuszu szczególnie przy obciążeniu.
Postępowanie:
- wytłumaczenie przyczyny,
- próba założenia pessara pierścieniowego grubego,
- nauczenie pacjentki jego zakładania i wyciągania,
- poinstruowanie pacjentki, że nie może dźwigać więcej niż 3-5 kg,
- zalecenie ćwiczeń na leżąco.
3. Stopień: Bardzo silne bóle podbrzusza, trudności życia codziennego związane z tymi dolegliwościami, niemożność odbywania stosunków płciowych.
Postępowanie:
- wytłumaczenie przyczyny,
- dobranie i założenie pessara pierścieniowego grubego,
- nauczenie pacjentki jego zakładania i wyciągania, poinstruowanie pacjentki, że nie może dźwigać więcej niż 3-5 kg,
- jeżeli bóle nasilają się, są nie do wytrzymania, a metody leczenia zawodzą i kobieta nie planuje więcej ciąż - można rozważyć usunięcie macicy.
Podczas pessaroterapii po pewnym czasie, pacjentka może samodzielnie wyjmować i zakładać pessar, gdy pojawiają się u niej dolegliwości. Po 2-3 miesiącach stosowania pessara pierścieniowego grubego dolegliwości zwykle zmniejszają się tak, że pessaroterapia jest konieczna tylko w niektórych sytuacjach.
Poporodowego zespołu bólowego dna miednicy nie leczy się operacyjnie, gdy pacjentka planuje jeszcze porody. W takiej sytuacji sprawdza się pessar pierścieniowy gruby, który unosi ku górze obniżoną macicę i pochwę.
